Overslaan en naar de inhoud gaan

Kan het spuiten met gewasbestrijdingsmiddelen in een perenboomgaard gevaarlijk zijn voor medewerkers in een aangrenzende kersenboomgaard?

Het verwaaien van spuitvloeistof, oftewel “drift”, is een van de meest voorkomende oorzaken van acute gezondheidsklachten door gewasbestrijdingsmiddelen bij mensen in de land- en tuinbouw. Daarbij zijn de risico’s voor omstanders vaker groter dan voor de werknemers die de middelen spuiten. Dat bleek weer eens bij een incident in de Verenigde Staten.

Op 8 april 2014 waren twee werknemers in een perenboomgaard bezig met het spuiten van een mengsel van drie gewasbestrijdingsmiddelen om besmetting met perenbladvlooien (psylla) te voorkomen. Er werd gespoten met een mengsel van novaluron, pyridaben en triflumizole vanuit een spuitvoertuig achter een trekker. In de aangrenzende kersenboomgaard waren op dat moment twintig mensen (negentien vrouwen en een man) aan het werk met het opbinden van takken. Zij waren vooraf niet geïnformeerd over het spuiten van bestrijdingsmiddelen in de perenboomgaard.

Toen er in de middag vlak bij hen (op een afstand variërend van circa 10 tot 100 meter) werd gespoten, kregen zij allen binnen enkele minuten zodanig ernstige gezondheidsklachten dat via 911 medische hulp werd ingeroepen.  Vijf mensen werden ter plekke ontsmet en naar de spoedeisende hulp vervoerd, nog eens negen zochten zelf medische hulp voor hun klachten. De beide spuiters hadden geen klachten omdat zij volledige persoonlijke bescherming droegen (kleding, maskers met verse lucht).

Alle medewerkers van de kersenboomgaard meldden direct na het incident neurologische klachten zoals hoofdpijn en tintelingen, 95% had maagdarmklachten, met name misselijkheid, 85% had oogklachten (pijn, irritatie) en 80% had luchtwegklachten (irritatie en benauwdheid). Bij een nader contact met acht medewerkers na twee weken, hadden zes nog altijd symptomen en klachten. De onderzoekende instanties (WSDA, CDC) concludeerden dat bij zes medewerkers sprake was van matig-ernstige en bij veertien van weinig-ernstige gezondheidsproblemen. Tot dat moment waren in de literatuur nog geen incidenten met deze gewasbestrijdingsmiddelen beschreven.

Novaluron is een insecticide uit de groep der benzoylureum-verbindingen dat werkt door het remmen van de synthese van chitine. Het was in Europa enige jaren toegestaan, maar vanaf 2012 niet meer. In de VS en Canada mag het wel worden gebruikt. Pyridaben is een insecticide dat wordt gebruikt in de glastuinbouw. Deze verbinding is effectief tegen insecten door het verhinderen van het elektronen transport in de mitochondriën.  Beide producten vallen in toxiciteitsklasse II (matig giftig; in doses van 5-30 gram lethaal bij een volwassene).  Triflumizole is een fungicide uit de groep van de imidazolen en wordt ingedeeld in toxiciteitsklasse III (weinig giftig; in doses hoger dan 30 gram lethaal voor een volwassene), maar is wel irriterend voor de ogen en het maagdarmkanaal en kan ook allergieën veroorzaken.

Hoewel de exacte hoogte van de blootstelling niet bekend is, lijkt blootstelling aan drift van het mengsel van deze betrekkelijk nieuwe bestrijdingsmiddelen toch de oorzaak van de klachten. Het incident was mogelijk te voorkomen geweest wanneer er een betere communicatie was geweest tussen de aangrenzende bedrijven over de spuitactiviteiten. Hoewel het volgens de wet- en regelgeving in de VS binnen het eigen bedrijf wel verplicht is alle werknemers te melden dat er met bestrijdingsmiddelen wordt gespoten, geldt dat (nog) niet voor het waarschuwen van aangrenzende bedrijven. Het blijft dus oppassen voor spuitende buren.

Meer informatie, inclusief bronnen via deze link: http://www.cdc.gov/mmwr/preview/mmwrhtml/mm6402a2.htm

Annet Lenderink